VERSLAG VAN DE WEEK: DA WINT TOPPER TEGEN AMERSFOORT

We keken niet echt uit naar deze wedstrijd, waarin we met slechts twaalf dames aan moesten treden tegen Amersfoort, dat het goed doet in onze competitie en dat vorig jaar nog in de hoofdklasse speelde. Zij allemaal in hetzelfde pak, met dezelfde tassen, bezig aan een indrukwekkende warming-up en wij, nu nog ogend als een allegaartje, met een niet zo flitsende warming-up en toch ook een beetje onder de indruk. Totdat Jikke opmerkte dat we al bewezen hadden dat we thuishoren in deze klasse en dat we niets te verliezen hebben. En dat werkte, want we werden wat meer ontspannen. Laat Amersfoort maar komen!

En dat komen viel eigenlijk heel erg mee, want ze speelden wel mooi over en mooi rond, maar ze konden geen vuist maken. Individueel waren ze niet sterk genoeg om echt gevaarlijk te worden in onze cirkel en als collectief deden wij het zo goed dat zij er niet echt doorkwamen.  Ons middenveld, Margot, Marlies, soms even Mariëlle en aangevoerd door Jikke, moest heel veel meters maken, wat ook gold voor onze spitsen, die de steeds opkomende verdedigers van Amersfoort moesten afstoppen.

We voerden onze taken goed uit, deden weer allemaal ontzettend ons best en zorgden er zo voor dat Amersfoort geen voet aan de grond kreeg. In de eerste helft hadden zij 2 kansjes, wij eigenlijk geen, maar we bleven gaan voor de counter, probeerden steeds goed druk te zetten en we kwamen daar behoorlijk ver mee.
In de tweede helft was het een iets ander verhaal. Amersfoort versierde corner op corner, daarbij gretig geholpen door een van onze verdedigsters, maar zij wisten nooit tot een gevaarlijk schot te komen. Marleen, Nienke, Charlotte , Peggy en Christel hielden dus goed stand daar! En wij kregen langzaamaan iets meer grip op het spel, hadden af en toe een goede diepe bal op één van onze spitsen, maar Claire, Annelies en Nienke konden de goede keepster van Amersfoort niet passeren. Vijf minuten voor tijd kwam ons offensief en Amersfoort kon niet meer uit de verdediging komen. Uiteindelijk, met nog twee minuten op de klok, versierde Margot een corner. We namen onze tijd, Margot gaf goed aan, Kockie stopt en speelt breed op Nienke, die de bal weer teruglegt op Kockie die op het doel schiet, waar Marlies de bal langs de keepster tipt en daar staat Margot dan weer goed opgesteld om het laatste tikje te geven. Staan we ineens, toch wel tegen de verhouding in, met 1-0 voor! Die laatste twee minuten geven we natuurlijk niets meer uit handen en zo winnen we zowaar deze wedstrijd. En blij dat we daarmee zijn!

Heel fijn was het dat we zo goed gefloten zijn door Bas en Alexander! Dank!