VERSLAG VAN DE WEEK: SPANNING IN DE IJZIGE KOU BIJ MC4 EN MB1

Wat een luxe, dit keer hebben we twee verslagen van de week, beide zeer de moeite waard! In de ijzige kou van afgelopen weekend (oef, wat leefden we mee met vooral de jongste spelers van onze club en de toeschouwers, want koud was het!) werd er een prachtprestatie geleverd door MB1, die zomaar wisten te winnen van koploper Bloemendaal! MC4 vocht voor wat het waard was, maar moest desondanks in Waterland, ook koploper in de poule, haar meerdere erkennen. Dit laatste verslag, met leuk beeldmateriaal is in de bijlage te vinden. Zeker even naar kijken, het is de moeite waard!

Hieronder het verslag van MB1: 

Verliezen kun  je op een mooie manier doen. Dat was we afgelopen zaterdag op het heilige kunstgras van HC Bloemendaal deden. De eerste vijf minuten dreigden een wedstrijd te duiden die onze verslaggever deed denken aan de mannenfinale tussen Australië en Nederland, afgelopen zomer in Den Haag. Gelukkig, dat werd het niet.' Etc.

Op 14 maart 2015 werd de wedstrijd Abcoude MB1 - Bloemendaal MB2 gespeeld. Als we de vergelijking vanuit onze rijke voetbalhistorie, 'voetbalfrustratie' zo u wilt, even aanhouden, zagen we vandaag een 'Duitse wedstrijd': winnen door in de laatste minuten te scoren.

Meiden, wat hebben we genoten!!! Een echte thriller!

Wat speelden jullie heerlijk. Vechten, fel, alert, pingelen en goed verdedigen. En soms domweg onwaarschijnlijk veel mazzel dat de meiden van Bloemendaal bedacht hadden om niet in de buurt van de bal te zijn. Vooral niet op die diverse momenten dat de bal voor ons open goal lag of daar voorlangs voorbij slofte. Het was een genot om Emma in de eerste helft naar voren te zien slalommen. (Vaker doen Emma! Sorry, Alexander.) Om Simone en onze achterlinie de boel op slot te zien zetten. En soms levensgevaarlijk breed te zien spelen en waar nog wel eens een Bloemendaalse stick tussen stak. We hadden vandaag een geheime kracht uit de C1, Senna, die haar familienaam eer aandeed. Wat ging die snel zeg?! Zeker, Phili torpedeerde nog wel eens een spits. En Tosca deed dat aan de overkant wel eens met een keepster. Aangemoedigd door razend enthousiaste ouders keek Vera verstoord naar het Abcouder balkon, alwaar het lawaai vandaan leek te komen. 'Of het niet wat minder kon', zo stond op haar voorhoofd geschreven. De opkomst van de ouders was vandaag weer groot. Leuk om ze samen te zien keten en kletsen. Net als de meiden op het veld vermaken zij elkaar uitstekend.

Natuurlijk speelde Bloemendaal goed. Sterke techniek, mooie individuele acties, fanatieke meiden en goed ingestudeerde strafcorners die knap werden klaargelegd. Mooier nog dan dat kregen ze de bal er vandaag gewoonweg niet in. Fijn is het altijd om te zien dat een tegenstander op een gegeven moment tegen zichzelf vecht. Vaak om een veelvoud aan redenen. Vandaag gewoonweg omdat Bloemendaal nog niet het gevoel kende van een potentieel puntverlies. Laat staan echt verliezen. En toch was precies dat laatste wat gebeurde. Alexander's schietgebedje, een actie van Tosca op rechts, werd verhoord. Tosca brak door, belandde zo'n beetje op de keepster, en Pleun voldeed aan de tientallen simultane schietgebedjes van dat moment: ze schoot met scherp en scoorde! Alexander schoot van pure vreugde met zijn hoofd door het plafond van de dug-out, alwaar hij overigens met zijn hoofd nog steeds vastzit.

Op het balkon braken vreugdedansjes los. Het leek alsof het kampioenschap werd gevierd. Vreugdevuren werden aangestoken. Gezien de ijzige wind en koude overigens ook zeer welkom. Wensballonen dreven af richting het Bloemendaler kustgebied. Geheel tegen elke natuurwet in, want tegen de wind in.

Ook onze overwinning was tegen elke hockeywet in. Deze was echter niet onverdiend en absoluut het resultaat van jullie saamhorigheid en inspanningen van de afgelopen maanden. Wat een enorm verschil met de eerste wedstrijd tegen Bloemendaal op 25 oktober jongstleden.

Wat een grote stappen voorwaarts. Van harte gefeliciteerd aan jullie allen, Alexander incluis.

In het vorige verslag werd nog de verwachting uitgesproken dat we nog mooie potjes in het verschiet zouden hebben. Welnu, binnen een week werd deze verwachting bevestigd. Sinds vandaag heet het in Bloemendaal 'Het heilige gras van Abcoude'.

HV Abcoude MB1 - Bloemendaal MB2: 1 - 0.