OP DE MIDDENSTIP: HERMAN HOLTSLAG

Herman, vertel eens, wat doe je in het dagelijks leven?
"Ik ben sinds 16 jaar revalidatie arts in Utrecht, gespecialiseerd in traumarevalidatie. Daarnaast heb ik diverse nevenfuncties, maar in het kader van sport is dit leuk om te weten: ik ben voor NOC*NSF met de Nederlandse Paralympische Team mee geweest naar Beijing (5 goud, 10 zilver, 7 brons) en Londen (10 goud, 10 zilver, 19 brons). We zijn van plek 19 naar 10 gestegen, dat komt omdat we een enorme ontwikkeling doorgemaakt hebben in het Paralympische team, vooral op mentaal gebied. Tussendoor houd ik me bij het NOC*NSF bezig met de classificatie van Paralympische sporters. In de ene klasse maak je geen enkele kans op een medaille, maar in een andere klasse kan je een gouden medaille halen. De sport moet wel zo eerlijk mogelijk blijven.”

Kan je iets meer vertellen over revalideren en de samenhang met sport?
"Bij revalidatie gaat het om herstellen, leren omgaan met je beperkingen en daarna sporten. Sporten is belangrijk voor je lichaam; het maakt het stevig, krachtig. Als je dan blijft sporten heb je minder kans op blessures. Maar sport wel op je eigen niveau. Op een gegeven moment moeten ouderen toch erkennen dat ze niet meer ‘de jongste’ zijn. Ik hang het adagium ‘life long sports’ aan. Kortom, ken je beperkingen, zorg goed voor je lichaam, zodat je nog prima kunt hockeyen ook al ben je al dik over de zestig om maar iets te noemen. En nogmaals, sport op je niveau. Ik ben vanuit die visie een groot voorstander van het selecteren op leeftijd bij de veteranen. Binnen de HVA kun je tot op hoge leeftijd blijven hockeyen. Laten we dat koesteren! We worden allemaal ouder.”

Nu je’t over hockey hebt, heb jij altijd al gehockeyd?
"Ik heb van mijn 12e-18e gehockeyd bij de Graspiepers in Drachten. We zijn zelfs nog meerdere malen kampioen B1 en A1 van het Noorden geworden. Daarna heb ik diverse sporten gedaan: o.a. volleybal, squash, honkbal, tennis. In 2004 ben ik Abcoude gaan trimhockeyen en vanaf 2008 ben ik dat gaan coördineren. In die tijd was er alleen trimhockey op de woensdagavond. Dat werd zo populair, soms wel 60 man/vrouw op het veld en met 2 à 3 trainers, dat er een veteranenteam ontstond en later zelfs een Heren L team. Nog later is er een Heren B team ontstaan.
Bij Heren L gaat het vooral om de lol in het spel (de derde helft ook niet vergeten) en toch ook om het elk jaar weer beter kunnen spelen dan het jaar ervoor. In de regio zijn 3 poules van 8 teams dus 24 in totaal maar wij horen niet bij de beste 12….. maar we zijn wel kampioen van de verliezerspoule. Ach ja, alleen maar verliezen is niet leuk.”

Over trimhockey gesproken, dat is van de woensdag- naar de maandagavond verhuist en blijkt minder bezoekers te hebben. Hoe kan de HVA dat weer een boost geven?
"Trimhockey op maandagavond is prima, dat biedt kansen aan mensen die niet op de woensdagavond kunnen. Daar moet dan wel reclame voor gemaakt worden. Dat begint met een enthousiaste coördinator, die die kar gaat trekken. Ook moet het trimhockey door de hele club goed gesteund worden; er moet uitgestraald worden dat trimhockey belangrijk is. Dat er geloof is in deze (doel)groep en in het belang van deze groep voor de club. Enerzijds heb je ze nodig voor aanwas voor de veteranen, maar de ervaring leert ook dat er veel vrijwilligers uit deze groep komen. Je kunt je zelfs afvragen of de club niet meer in senioren dan in jeugd moet investeren op termijn. Aan één kant vanwege de vergrijzing (in 2020 is de helft van de volwassenen in Nederland 50 jaar en ouder, red.), aan de andere kant vanwege het feit dat de club een groot deel van de jeugd vanaf 18 jaar verliest door vertrek uit Abcoude. 

Hockey is één van de meest innovatieve sporten. Er bestaan –tig soorten hockey: in de zaal, op veld, op ijs, regulier, met rolstoel, met electrische rolstoel, op de beach, G, LG, etc. Misschien moet je als club een keer iets geks organiseren zoiets als knotshockey voor volwassenen om even weer in de picture te komen en nieuwe mensen voor trimhockey te interesseren.”

Dat klinkt als een leuk idee, verder nog ideeën voor de club?:
"Ja, ik heb nog wel een paar ideeën. Organiseer zomerhockey, dus hockey op de momenten dat er geen competitie en trainingen meer zijn. Kan je op heel veel momenten in de week mensen op de lege velden laten kennismaken met hockey, uiteindelijk misschien een paar nieuwe leden noteren en er misschien nog wel wat kantine-omzet uit slepen.

Een ander idee is om eens een eigen toernooi te organiseren. Het HVA 7-aside toernooi bijv. – dan speel je 7 tegen 7 op een klein veld. 

Nog iets anders is dat we met trimhockey weer mee moeten doen met ‘juni beweegt’ dat is een gemeentelijk initiatief om ouderen in beweging te krijgen. Voorheen deed de HVA mee; laten we dat gewoon weer doen.

Als laatste denk ik dat we als club meer kunnen doen aan ‘het gezin als hoeksteen van de club’. Ouders kijken bij kinderen, kinderen bij ouders. Bied de kinderen op zondag wat aan zodat ze er gezellig bij zijn op die dag.”

Nou Herman, als (bijna) laatste dan: waarom moet iemand gaan hockeyen bij de HVA, nu ‘het bos’ om de hoek ligt?
"Sporten is in het algemeen belangrijk, maar hockey doe je samen met anderen. Hier doe je veel sociale contacten op; kom je bij de kermis ook nog eens een bekende tegen. Lekker hockeyen in het eigen dorp, wat wil je nog meer? Je kunt ook nog eens lekker op de fiets ernaar toe; dat is toch heerlijk. Dat wil ik sowieso graag propageren: iedereen op de fiets door het dorp, ook naar de training!”

OK, nu echt als laatste: wie mag de volgende keer op de middenstip?
"Ik wil Petra Stigter wel beter leren kennen. Dat lijkt mij iemand die veel achter de schermen bezig is en mag daarom wel eens aan het woord. Sowieso wil ik dan nog een laatste boodschap meegeven: club, wees zuinig op je vrijwilligers, met name de ‘verstopte’.”

Dank je wel,  Herman!